به نقل از سایت اخبار رسانه : محمدرضا بهمنی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال در گفتوگو با خبرنگار مهر، با اشاره به مباحث مطرح شده درباره طرح اخیر مجلس برای حمایت از پیام رسانهای داخلی و حواشی به وجود آمده در این زمینه گفت: هر قانونِ کارآمدی درباره پیام رسانهای اجتماعی در گرو پرهیز از سیاستزدگی و مسئلهشناسی درست از این پدیده است. چرا که غلبه سیاستزدگی و پافشاری به اختلافات جناحی، به سلامت سیاستگذاری در عرصه فرهنگی کشور آسیب میزند.
او افزود: طرح ساماندهی پیام رسانهای اجتماعی که از سوی جمعی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مطرح شده است، طبیعتا اظهارنظرهای هر دو گروه موافقان و مخالفان را در پی داشته است اما نکته مهم که لازمه شکلگیری گفتوگوهای سازنده پیرامون این طرح است هر دو سوی موافقان و مخالفان خیرخواهی، دلسوزی و دغدغهمندی طرف دیگر را مفروض بداند. لذا هر نظر، دیدگاه و نقدی که در آن به نوعی احتمال اصلاح، تکمیل و تقویت طرح مذکور چه در محتوا، چه در مرجع تقنین و چه در فرآیند تصویبخواهی وجود داشته باشد باید مغتنم شمرده شود.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: سیاستگذاری و تقنین کارآمد حاصل مسئلهشناسی درست است و از این منظر کیفیت و جامعیت یک طرح یا لایحه را باید در کیفیت مسئلهشناسی آن جستجو کرد.
او ادامه داد: مسئله ساماندهی پیام رسانهای اجتماعی، مسئلهای چند بعدی است و بعد امنیتی یکی از ابعاد ساماندهی پیام رسانهای اجتماعی است که احتمالا بیشتر از سایر ابعاد طرح مورد توجه طراحان قرار گرفته است اما در این طرح باید به ابعاد دیگر مسئله پیامرسان هم توجه شود که از آن جمله به این ابعاد میتوان اشاره داشت، در درجات بعدی کسبوکارهای مبتنی بر بستر پیام رسانها، آگاهی و توان انتخابگری کاربران پیام رسانها، توان افزایی پیام رسانهای بومی و بعد تحولات فناورانه مورد توجه قرار بگیرد.
بهمنی افزود: طرح مذکور یا هر طرح و لایحه دیگر، زمانی کارآمد است که جامعنگر باشد و ابعاد پنجگانه فوق را مدنظر داشته باشد. به عنوان مثال این طرح هیچ عامل انگیزشی را برای آگاهیبخشی و تقویت قدرت انتخابگری مردم در بهرهبرداری از پیام رسانهای اجتماعی در نظر نگرفته است.
رئیس مرکز فناوری اطلاعات و رسانههای دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: این طرح، برای تسهیل و تقویت کسبو کارها در پیام رسانها تنها به ایجاد زیرساختهای تراکنش مالی در پیام رسانهای اجتماعی داخلی اکتفا کرده است و نسبت به ایجاد معافیتهای مالیاتی و در نظر گرفتن تسهیلاتی از این جنس برای کسبو کارهای فعال در پیام رسانهای داخلی ساکت است.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: علاوه بر موارد مذکور سوال دیگری که در خصوص این طرح به ذهن خطور میکند این است که چرا این طرح از ظرفیت قوانین موجود کشور برای دسترسی به اهداف خود استفاده نمیکند؟ چرا که در این خصوص قوانین و مصوباتی نظیر برخی از مصوبات شورای عالی فضای مجازی، قانون مطبوعات، قانون تجارت الکترونیک و قانون مجازات اسلامی را داریم که میتوان به جای قانونگذاری جدید از ظرفیتهای قوانین موجود استفاده کرد و یا برای طراحی قانون جدید میتوان نسبت این قانون را با قوانین و مصوبات قبلی مشخص کرد.
او ادامه داد: هم اکنون دستور کارهای مشابه و مرتبط با محتوای طرح مطرح شده در مجلس، در فرآیند تدوین یا تصویبخواهی قرار دارند که میتوانند بخشی از دغدغههای مورد نظر این طرح برطرف کنند که از آن جمله میتوان به لایحه مالکیت معنوی و لایحه صیانت از دادههای شخصی اشاره کرد.
بهمنی گفت: مسیر صحیح برای طراحی قانونی جامع در حوزه پیام رسانها این است که ابتدا خلاءهای قانونی مسئله ساماندهی پیام رسانهای اجتماعی بررسی شود و سپس به صورت مکمل از ظرفیت مجلس شورای اسلامی و ظرفیت شورای عالی فضای مجازی که علیرغم وجود شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی، با تدبیر مقام معظم رهبری برای سیاستگذاری، حمایت و نظارت در مسائل نوظهور فضای مجازی شکل گرفته است، برای سیاستگذاری و تقنین استفاده شود.
رئیس مرکز فناوری اطلاعات و رسانههای دیجیتال در ادامه گفت: صرف نظر از مسائل ساختاری و ضرورت توجه به جایگاه شورای عالی فضای مجازی کشور در ارتباط با حوزه سیاستگذاری فضای مجازی، به نظر میرسد طرح مذکور در تسهیل فعالیتهای سالم بر بستر پیام رسانهای داخلی تدابیر حمایتی و تسهیلگرایانه کافی را ایجاد نکرده است و مشابه تجارب سیاستگذاری پیشین در این گونه موارد، رویکرد سلبی و تهدید گرایانه غلبه دارد و طبعاً با توجه به زمینههای فنی موجود حاصل چنین رویکردی، میتواند منجر به کاستن از ظرفیت فعالان ارزشی و فعالیتهای سالم در فضای مجازی کشور شود.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان اظهار کرد: در حال حاضر ضعف حضور فعالان فرهنگی، هنری و رسانهای کشور در عرصه بینالملل مقولهای نگران کننده است و یکی از دلایل این امر طرحهای دارای رویکرد سلبی و تهدید گرایانه بوده است در حالیکه ظرفیت فضای مجازی میتواند این امکان را فراهم کند که حضور و فعالیت در عرصه فرهنگی فراملی به خصوص جهان اسلام تقویت شود. لذا باید این طرح و طرحها و لایحههای مشابه، این فرصت و ظرفیت را از فعالان فرهنگی، هنری و رسانهای کشور که توان حضور بینالمللی دارند، سلب نکند.