به نقل از سایت اخبار رسانه : به گزارش خبرنگار مهر، خبر از دل شبکه های اجتماعی به رسانه های رسمی آمد: «حامد زمانی به جرم حمل مواد مخدر دستگیر شد»، خیلی زود وقتی در موتور جست و جوی گوگل عبارت «حامد زمانی» را وارد می کردی فقط خبر دستگیری وی به نمایش در می آمد. اما پیش از ظهر بالاخره خبرگزاری قوه قضائیه (میزان) مصاحبه ای را با حسین پیرعلی، مدیر برنامه های این خواننده انجام داد و صحیح نبودن خبر را رسانه ای کرد.
در عالم رسانه می گویند هر خبری (یا شایعه ای که به شکل خبر درآید) اول منتشر شود بیشترین تأثیر را دارد، بعد از آن اگر تکذیب هم بشود بازهم بخش زیادی از افکار عمومی تحت تأثیر خبر اولیه قرار دارند. این یعنی مسئولیت سنگین رسانه ها؛ شاید کلید اینکه امروز اعتبار میان رسانه های رسمی و شبکه های اجتماعی تفاوت محسوسی ندارد در همین موضوع است که شبکه های اجتماعی (به ویژه کانال های اطلاع رسان) خیلی سریع تر از رسانه های رسمی عمل می کنند و رسانه های رسمی می خواهند از اخبار جا نمانند و به محتوای جاری در این فضا اعتماد می کنند و به بازنشر آن می پردازند.
در صورتی که رسانه های رسمی همان طورکه از اسم شان بر می آید باید فعالیت شان رسمی باشد و مرجعیت برای افکار عمومی پیدا کند. این یعنی اگررسانه های اجتماعی به واسطه ماهیت شان و استقبالی که مردم به آنها نشان می دهند در انتشار یک خبر سریع عمل می کند، دلیلی ندارد رسانه های رسمی هم با همان سرعت و بدون صحت سنجی به انتشار همان خبر بپردازند. چرا اگر فعالیت رسانه های رسمی در خبررسانی را متکی به سه محور «سرعت»، «دقت» و «صحت» بکنیم. امروز که شبکه های اجتماعی گوی سبقت را در انتشار سریع اخبار از رسانه های رسمی ربودند، هنوز می توانند بر محورهای دقت و صحت تکیه کنند و جایگاه شان را نزد افکار عمومی ارتقا بخشند ولو اگر یک خبر زودتر به گوش مردم رسیده باشد.
در همین ماجرای خبر دستگیری حامد زمانی که به خواننده «پاپ انقلابی» مشهور است، هیچ مرجع اولیه ای به غیر از انتشار یک فیلم چند ثانیه ای نیست که از صداهای برآمده از آن مشخص شد فردی با مأموران نیروی انتظامی درگیر شده است. دلیل درگیری هم در فیلم مشخص نیست با این حال یک دفعه این فیلم به عنوان یک سند قرار می گیرد که حامد زمانی به دلیل حمل مواد مخدر دستگیر شده است (خبری به دروغ ساخته می شود.)
بعد از آن با انعکاس فراوان به شبکه های اجتماعی راه پیدا می کند، به طوری که رسانه های رسمی، به ویژه انواعی از آنکه تب جذب کلیک بالایی دارند، هم نمی توانند از انتشار آن چشم بپوشند و صفحه اول موتور جست و جوی گوگل از خبر این دستگیری مملو می شود.
حاصل انتشار این خبر به طور گسترده در شبکه های اجتماعی و تکرار آن در رسانه های رسمی هم چیزی نیست جزء اینکه افکار عمومی راحت تر متقاعد می شود که حتماً خبری هست که همه جا این مطلب را نوشته است. در سطح شهر هم مردم به احتمال زیاد با استناد به انتشار این خبر در گفت و گوهایشان به همین نکته تأکید می کنند که به طور حتم چیزی بوده است که رسانه ها این گونه نوشتند.
اما خطای رسانه های رسمی در برخورد با خبر تکذیب شده دستگیری حامد زمانی فقط به بازنشر گسترده از شبکه اجتماعی ختم نمی شود. خطای دوم در جایی شروع می شود که مصاحبه ای از مدیر برنامه های این خواننده بر خروجی یک خبرگزاری رسمی قرار گرفته است اما رسانه هایی که خبر اولیه را از شبکه های اجتماعی اقتباس کردند هنوز تمایل ندارند صحبت یک منبع معتبر و نزدیک به حامد زمانی را بازنشر کنند و یا بخشی که تکذیب کرده و مهم ترین بخش گفت و گوی مدیر برنامه های این خواننده است را منتشر کنند. در تیترهایی که بعد از انجام این مصاحبه منتشر می شود هنوز اثراتی از القاء اینکه خواننده مذکور مواد مخدر به همراه داشته است دیده می شود، برخی از این تیترها شامل این موارد هستند:
دستگیری حامد زمانی در فرودگاه مهرآباد!؟
دستگیری حامد زمانی با مواد مخدر صحت دارد؟
ماجرای فیلم درگیری حامد زمانی با نیروی انتظامی و دستگیری وی!
برخی رسانه ها بازنشر خنثی از صحبت های مدیر برنامه های این خواننده داشتند و در تیتر که جایگاه عرضه مهم ترین نکته خبر است اثری از تکذیب دیده نمی شود. یک نمونه از این تیترها «واکنش مدیر برنامه حامد زمانی به یک خبر» است.
سه سایت زیر بهترین تیتر را در مورد تکذیب خبر دستگیری این خواننده زدند:
سایت خبری الف: دستگیری حامد زمانی به دلیل حمل مواد مخدر تکذیب شد
سایت خبری عصر ایران: تکذیب بازداشت حامدزمانی به دلیل حمل موادمخدر
خبرگزاری خبرآنلاین: دستگیری حامد زمانی با مواد مخدر؛ از شایعه تا تکذیب
اما شاید علاوه بر پوشش خبری نامناسب این خبر توسط برخی رسانه های رسمی، بیشترین کوتاهی متوجه رسانه های رسمی و مطرحی است که ترجیح دادند به کل از کنار این خبر رد شوند یا به اصطلاح آن را مسکوت بگذارند. رسانه هایی که به مناسبت های مختلف کارهای هنری این خواننده را بازنشر می کنند و او را به عنوان یک چهره «انقلابی جوان با سبک متفاوت» در کانون توجه خودشان قرار می دهند.
علت این کوتاهی را می توان در یک نکته خلاصه کرد، اینکه اگر انقلاب اسلامی ایران امروز مورد هجمه دشمنان مختلف است و همین هجمه ها هم در مواردی باعث کندی حرکت آن می شود، وقتی اقدامی به عمد یا غیر عمد در تخریب شخصیت های مطرح آن انجام می شود «سکوت کردن» جایز نیست!
البته معنی این صحبت به معنای آن نیست که نگارنده این مطلب معتقد است از هر شخصی به هر قیمتی باید دفاع کرد. اتفاقاً برعکس، اگر حامد زمانی یا هرشخص دیگری در جایی تقصیری دارد باید با آن برخورد کرد و بالعکس آن اگر جرمی مرتکب نشده است و به صورت سازمان یافته مورد هجمه قرار می گیرد، چه مرجعی بهتر از رسانه های رسمی که حامی او هستند می تواند در بهبود وجهه او نقش آفرینی کند. فراموش نباید کرد تخریب وجهه برخی چهره ها علاوه بر از بین بردن سرمایه اجتماعی، اعتماد عمومی به نظام سیاسی را هم از بین می برد.