سوار کردن جوانان غیر انقلابی به قطار انقلاب با برخورد صادقانه

به نقل از سایت اخبار رسانه :   

به گزارش خبرنگار مهر، در مورد دفاع مقدس به جرأت یکی از گروه هایی که می توانند بهترین ناقل پیام های آن باشند و حقایق آن دوران را بازگو کنند «جانبازان» هستند. جانبازانی که به تعبیری درست می توان آنها را شهدای زنده دانست و اگر این جانبازان در رده های نظامی بالا فعالیت کنند حرف هایشان شنیدنی است. سرتیپ محمد ملایری، مشاور فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران هم یکی از یادگاران دوران دفاع مقدس است که حرفهای شنیدنی از آن زمان دارد و البته بعد از گذشته نزدیک به چهاردهه از آغاز جنگ تحلیل های جالبی از آنچه در آن فضای کشور وجود داشت با امروز ارائه می کند.

در یک بعد از ظهر نسبتا گرم روزهای اول پاییز این جانباز رشید و بلند قامت که چشمانش را برق آتش افروزی رژیم بعث ربوده است پا در تحریریه خبرگزاری مهر می گذارد تا پاسخگوی چند سوأل درباره دوران دفاع مقدس و حال و روز امروز کشور باشد.

او که هم اکنون با وجود رنج های جانبازی که در سر و بدن خود دارد از پای ننشسته است و تحصیلاتش را تا مقطع دکترای رشته مدیریت دولتی ادامه داده و در پست های گوناگونی همچون مشاور در گروه راهبردی ارتش و مدیر آموزش معارف جنگ مشغول به فعالیت است با قرائت سوره «والعصر» و شکر به درگاه خداوند که او را لایق جانبازی کرده است صحبتش را شروع می کند.

سرتیپ ملایری کمی از آثار مجروحیت در بدنش می گوید و اینکه در چند عملیات مجروح شد و در آخرین مقطع اصابت یک گلوله دشمن به محل انبار مهمات در مناطق غرب کشور باعث شد تا 20 روزی را در کما به سر ببرد و حتی ظن شهادت در موردش قوی شده بود و آثار جانبازی را در سر، بدن و پاهایش به یادگار گذاشت. او به طور دقیق تر توضیحاتی درباره اینکه چطور همان انفجار ابتدا یک چشمش را نابینا کرد و چشم دیگر را ضعیف کرد می دهد و از با شرحی از فرایند درمانی همان چشم باقیمانده می گوید چطور در نهایت طی فرایند درمانی در کشور آلمان ترکش به جامانده در ناحیه چشمش باعث آسیب به شبکیه شد و بینایی اش را از دست داد. این جانباز دوران جنگ با وجودی که به اذعان خودش نابینایی در زندگیش سختی هایی بوجود آورده است اما خود را در معرض رحمت و لطف خداوند می بیند و از زندگیش ابراز رضایت می کند.

آنچه در ادامه می آید مشروح مصاحبه مشاور فرمانده زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و جانباز دوران دفاع مقدس با خبرگزاری مهر است که از نظر می گذرانید:

 شرکت در جنگ اجباری بود که ارتش بر دوش شما می گذاشت؟ چطور شد که در مناطقی حاضر شوید ‏که چنین انفجاری باعث شود تا جانباز شوید؟ ‏

خداروشکر می کنم که در لباس سربازی با افتخار برای امنیت نظام ایران و کشورم و تمامیت ارضی ایران من ‏لحظه ای درنگ نمی کنم و برای افتخار آرمان های کشور با افتخار سلطان بدن که چشم هست را به خداوند ‏هدیه کردم. امروز با آرامش زندگی را دنبال می کنم، خداوند امروز به من 80 میلیون جفت چشم هدیه داده ‏است. ‏

این آرامشی که امروز در جامعه داریم خیلی با ارزش تر از دو چشم خود و دیگر جانبازانی می دانم که جنگ ‏بر تن شان زخم زد. این آرامش ارزشش را داشت که برخی با خون خود مجاهدت کنند. خروجی همین ‏آرامش در جامعه باعث شده است که اقشار مختلف جامعه اعم از صنعتگران، پزشکان، کارگران و ... امروز ‏بتوانند به راحتی کار و تلاش کنند. همین جا از دو قشر فرهنگیان کشور و روحانیون فعال در دوران دفاع ‏مقدس و انقلاب تشکر می کنم. دسته اول با آموزش خود باعث شدند که راه درستی را برویم و دسته دوم ‏معنویت را به ما نشان دادند. ‏

حال و هوای ارتش در جنگ چطور بود؟ گفته می شود که در آن مقطع بین ارتش و سپاه اختلاف بود و یا ‏مسئولان نظام از ارتشی ها بیم داشتند؟ ‏

نباید به شایعاتی که درباره آن مقطع گفته می شود گوش سپرد، ارتش در پیروزی انقلاب اسلامی نقش ‏موثری داشت و بعد از آن هم همراه نظام بود. این از جمله موضوعاتی است که باید به خوبی برای جوانان ‏تبیین شود. امروز جوانی که انقلاب و جنگ را ندیده است باید کارنامه ارتش را در این موارد بداند. ‏

ارتش بعد از به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی در مقطعی که دشمن قصد تفرقه افکنی داشت، ارتش در حمایت ‏از انقلاب ورود پیدا کرد و هنگامی که کردستان (با سقوط پاوه و بخش هایی از سنندج) در التهاب بود به ‏مقابله با گروه های ضدانقلاب پرداخت. پیروزی قهرمانانه ای که ارتش بعد از 29 فروردین 58  در منطقه ‏غرب کشور رقم زد و فراموش نشدنی است و در نهایت توسط بنیان گذار انقلاب اسلامی ایران از این روز به ‏عنوان روز ارتش یاد می شود. ‏

بعد از اینکه عراق در 31 شهریور سال 59 به طور رسمی جنگ علیه ایران را آغاز کرد با وجودی که ارتش ‏در شرایط خاصی به سر می برد و بخشی از امرای ارتش از دوره قبل کنار رفته بودند و در بدنه ارتش هم ‏افرادی به دلایل مختلف سرکار حاضر نمی شدند شرایط حساسی در آن حاکم بود. با این حال ارتشی ها با ‏دست خالی مقابل دشمن صف آرایی کردند. ارتش در همان مقطع در تشکیل سپاه هم نقش به سزایی داشت ‏و سرلشکر فلاحی و اعضای تیپ 23 نیروی مخصوص شکل دادند و به نیروهای آن آموزش دادند. امروز هم ‏سپاه الحمدالله نیروی کامل (و مقتدری) شده است که دوشادوش ارتش فعالیت می کند و حتی عملیات های برون مرزی ‏در سوریه انجام می دهد. ‏

امروز احساس می شود یک مقداری گسست در اجتماع نسبت به دفاع مقدس ایجاد شده است و اقشاری از ‏مردم که تحت تأثیر تبلیغات دشمنان هستند با ارزش هایی که دفاع مقدس داشت همراه نیستند. دقیقا به ‏همین علت هم هست که حذف واژه شهید از تابلوهای معابر خیابان ها در فضای مجازی را دشمن منتشر می ‏کند، چون مخاطب شناسی کرده است. فکر می کنید چه کاری می شود در این خصوص انجام داد تا همراهی ‏مردم بیشتر شود شما چطور این را آسیب شناسی می کنید؟ ‏

اسلام به ذات خود ندارد عیبی؛ هر آنچه هست از مسلمانی ماست. انقلاب اسلامی درس فرهنگ ایثار و ‏صداقت را در خود مستتر دارد. هرچه هست از کوتاهی هایی است که در جامعه مان وجود دارد. امام علی (ع) ‏می فرماید شیعه واقعی کسی است که به جامعه رنگ می دهد اما از جامعه رنگ نمی گیرد. کسی که انقلابی ‏واقعی باشد به شایعات توجهی نمی کند او راه را شناخته است. به تعبیری باید عاشق بود و با بصیرت عمل ‏کرد. فرمانده کل قوا می فرماید سعی کنید که بصیرت داشته باشید و فرق میان دوست و دشمن را ‏بشناسید. ‏

امروز اگر در جامعه موضوع فرهنگ ایثار و شهادت کم رنگ شده است می بایست برگردیم به عقب و نگاه ‏کنیم که چه کرده ایم. بچه های رزمنده دوران دفاع مقدس در دهه 60 برای دفاع از کشور از جان خود و ‏همه آنچه که داشتند – به راحتی- گذشتند. ‏

ما در مقابل شهدا حرفی برای گفتن نداریم، گاهی به حال خودم گریه می کنم که حتما لیاقت نداشتم که ‏بروم، گاهی با دوستان صحبت می کنیم و از من می پرسند که از «عاشورا» چه درسی گرفتی و به آنها می ‏گویم در سال 61 هجری قمری امام حسین (ع) دانشگاهی بی نظیری را تأسیس کرد تمام عیار، با بهترین ‏رشته ها و اساتید. این دانشگاه بعد 1400 سال خروجی در کشور ما داده است که در قالب خانواده شهدا و ‏جانبازان قابل رویت است. بچه های رزمنده دهه 60 هم در کشور ما خروجی همان دانشگاه بودند که تکرار ‏نمی شوند. آنها افرادی بودند با اخلاص و ولایت مدار؛ خداوند این لطف را جانبازانی مثل من هم داشت که ‏امروز بتوانم بروم در دانشگاه و برای جوانانی که آن دوران را ندیده اند به عنوان راوی صحبت کنم.‏

امروز نسلی که در دهه 70 و بعد از آن به دنیا آمدند همچون شهید حججی با اینکه جنگ را درک نکرده اند ‏اما برای دفاع به سوریه می رود و با قدرت جلوی دشمن می ایستد شهید ستوان یکم قطاسلو از شهدای ‏ارتش هم در سوریه جانانه ایستاد و به فرمانده ارتش جمهوری اسلامی ایران (در آن مقطع امیر پوردستان) ‏گفت می روم تا برای ارتش افتخار آفرینی کنم و اجازه نداد دشمن به حرم حضرت زینب (س) دست اندازی ‏کند. ‏

معتقدم خروجی دانشگاه امام حسین (ع) بعد از سال ها خوب بوده است که توانست رزمندگان دوران دفاع ‏مقدس را بوجود آورد و بعد از آن هم این حرکت تداوم داشت و باعث شد نسل های باغیرت و ولایت مدار ‏جوانان بوجود بیاید. ‏

اگر امروز با صداقت با جوانان صحبت کنیم می توانیم آنها را جذب کنیم، به تعبیر مقام معظم رهبری جوانان ‏امروز را اگر بهتر از نسل جوانانی که در دهه 60 در جبهه ها حاضر شدند، ندانیم کمتر از آنها هم نیستند و ‏می توانند بهتر هم باشند. چرا که در آن مقطع هم نسل های ما تازه با تقدیم شهدا داشتند آرمان ها را حفظ ‏می کردند، در حالی که امروز یک گنجینه ویژه در کشور نهفته است و نسل جوانان باید حفظ این آرمان ها را ‏به عهده گیرد و به مراتب مسئولیت شان سنگین تر از دوره های قبل است. بنابراین باید با این جوانان با ‏صداقت صحبت کنیم و آنها را برای حفظ امنیت کشور تربیت کنیم تا در آینده پا در جای پای ما بگذارند. ‏

برای جوانانی که نسبت به دفاع مقدس بی تفاوت است، یا گرایش خنثی دارد و حتی بواسطه تبلیغات رسانه ‏ای دشمن نسبت به حفظ انقلاب مقاومت می کند چه کاری می توان انجام داد؟ ‏

باید برای این قشر از جوانان انگیزه به وجود آورد، جوانی که تحت تأثیر رسانه های دشمن است باید به وجد ‏بیایند و جذب کشور شوند. اگر این جذابیت بوجود نیاید به دلیل اینکه دشمن بیکار نیست ممکن است که ‏جذب دشمن شوند. دشمنان مان در هر مقطعی با شیوه های مختلف نظامی، فرهنگی و اقتصادی با کشور ‏مقابله کردند. ‏

البته باید از نیروهای کل مسلح و فرمانده کل قوا تشکر کنم، به ویژه با تدبیری که مقام معظم رهبری دارند ‏باعث شدند که جامعه از تلاطم نجات پیدا کند و به قول امیر موسوی، فرمانده کل ارتش با تلاش نیروهای ‏مسلح کشور یک حصار امن در کشور ایجاد شده است و همین زمینه ای فراهم کرده که جلوی دست اندازی ‏دشمنان گرفته شود. در این خصوص سلاح ها و تجهیزاتی که توسط نیروهای مسلح و ارتش ساخته می شود ‏در جلوگیری از توطئه دشمنان نقش موثری داشته است. ‏

کمی از حال و هوای جلساتی که با دانشجوها دارید تعریف کنید؟ ‏

دانشجویان به دلیل اینکه دوران جنگ را ندیده اند برای شان جذاب است که از نزدیک با یک یادگار جنگ ‏حرف بزنند. در یکی از این خاطرات وقتی به آنها تعریف می کردم که در یکی از شب های ماه رمضان برای ‏رزمندگان شربت آبلیو تهیه می کردیم و سنگر به سنگر به رزمندگان از این شربت می نوشاندیم رزمندگان ‏تشکر می کردند و توزیع همین شربت ها باعث می شد که خودمان حتی ساعتی بعد از افطار هم چیزی ‏نخورده باشیم. برای یکی از همرزمان خودم تعریف می کردم که دعای همین رزمندگان بعد از نوشیدن شربت ‏ها باعث می شود که احساس کنم افطار کردم، تعریف این خاطره برای یکی از دانشجویان باعث تعجب شده ‏بود که چه جوی در جبهه ها حاکم بود که افراد گرسنگی و تشنگی را حتی بعد از افطار تحمل می کردند تا ‏به یکدیگر شربت تازه برسانند. آن دانشجو می پرسید که چه عاملی باعث می شد که اینگونه رفتار کنیم و به ‏او پاسخ دادم که در جبهه ها عشق جریان داشت. ‏

در جبهه ها دوستی و برادری میان رزمندگان حاکم بود، امروز این مساله تا حدی به دلایل مختلف کم رنگ ‏شده است. اما افرادی در کشور دارند کار می کنند که همان دوستی ها میان فرماندهان و دانشجویان و اقشار ‏مختلف برقرار شود. ‏

چه عواملی باعث می شد که در جنگ چنین جوی حاکم بود؟ به هر حال دشمن اقدام روانی انجام می داد ‏و در داخل هم نیروهای مختلف حضور داشتند که همین به تنهایی می توانست عاملی باشد برای بوجود ‏آمدن اختلاف میان افراد و فرماندهان.‏

هوای جبهه ها توأم با معنویت بود و شور و شعف انقلابی در رزمندگان بود. آن زمان جوی بود که مردم ‏حکومت طاغوت را شکست داده اند و مبارزاتی که مردم کرده بودند به عنوان مثال در جمعه سیاه به ‏رزمندگان روحیه می داد. ‏

زمانی که جنگ تحمیلی آغاز شد رژیم بعث عراق تا بن دندان مسلح بود. ایران هنگامی که وارد جنگ شد نه ‏گرایش به غرب داشت نه شرق؛ به تنهایی مقابل جریان های سلطه جهانی ایستادیم. صدام در زمین و هوا ‏مسلح بود، در بعد مهندسی رزم هم تجهیز شده بود و نیروهای پیاده و تجهیزات هم داشت. اما چیزی که ‏باعث شد تا مقابل دشمن بایستیم ولایت مداری کشور با دید معنوی بود و احساس می کردیم زیر سایه امام ‏زمان (عج) و نایب بر حق ایشان پیر جماران (حضرت امام خمینی (ره)) هستیم و همین یک وحدت و ‏یکپارچگی را بوجود می آورد. ‏

هنگامی که امام خمینی (ره) گفت جبهه ها به جوانان نیاز دارد از آنجایی که در بخش های مختلف همچون ‏سپاه پاسداران و بسیج مأمور می شدم ملاحظه می کردم که جوانان به چه شوری حضور پیدا کرده اند. حتی ‏در یکی از آموزش ها تفنگی که به یک بسیجی داده بودند با سرنیزه آن به راحتی هم قد خود آن رزمنده ‏نوجوان می شد. ‏

در مورد رشادت هایی که در جنگ صورت گرفت می توان حرف های بسیاری زد. در مورد آزادسازی خرمشهر ‏می توان کتاب ها نوشت. اولین قدم برای پیروزی رزمندگان ایرانی در دوران دفاع مقدس در شکست حصر ‏آبادان در قالب عملیات ثامن الائمه رخ داد. همه این پیروزی ها با رهنمودهای امام خمینی (ره) بود. در مورد ‏آزادسازی خرمشهر دشمن تصور نمی کرد در جایی که قدرت برتر است و کنترل اوضاع را در دست گرفته ‏است شکست بخورد. به تعبیر امام خمینی (ره) در این آزادسازی دست خدا حضور داشت. ‏

امروز درگیر جنگ اقتصادی در کشور هستیم، یکی از اهمیت هایی که دوران دفاع مقدس دارد این است که ‏احساس «ما می توانیم» را القا می کرد. در دوران حاضر هم استمرار همین باور در نیروهای مسلح باعث شده ‏است که در ساخت تسلیحات و ماشین آلات جنگی در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم. مقایسه ای ‏صورت می گیرد بین وضعیت خودروسازی کشور با وضعیت خودروسازی و ساخت تسلیحات در صنایع نظامی ‏کشو؛ فکر می کنید چطور می شود از آن دوران درس گرفت؟ ‏

امام علی (ع) می فرماید اگر سرلوحه کار را با شیوه خاصی تنظیم کنیم حتما موفق هستیم.و در جای دیگر ‏ایشان می فرماید قناعت بزرگترین سرمایه است، فرقی ندارد برای فرد باشد یا برای کشور. با طرح این موضوع ‏باید گفت دشمن مان امروز بیکار ننشسته اند، در هر مقطعی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی دشمن به هر ‏طریقی وارد شد. ابتدا شیوه مبارزات نظامی [جنگ داخلی] را در پیش گرفت، بعد شیوه ترور شخصیت های ‏مختلف را در پیش گرفتند. سپس جنگ نابرابر صدام با ایران تحمیل شد. اما کشوری که ولایت مدار باشد ‏خداوند حامی آن جامعه است. ارتش 48 هزار شهید تقدیم این کشور کرد اما اجازه نداد که خاک این کشور ‏به دست دشمن بیفتد. بعدتر دشمن جنگ نرم و شبیخون ها را دنبال کرد، امروز هم دشمن با قدرت تحریم ‏مان کرده است. ‏

در مقابل این دشمنی ها مردم مان بیدار هستند و لحظه ای از ولایت دست نکشیده اند. اما باید در مقابل ‏دشمنی ها با اقتدار ایستادگی کرد همان طور که پیشتر هم مقابل توطئه ها مقاومت کردیم. به عنوان یک ‏جانباز و مشاور فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران می گویم که قشر جانبازان می توانند به ‏عنوان موتور متحرک جامعه باشند. اگر جانبازان با صداقت در جامعه صحبت کنند و جامعه نظاره گر رفتار ‏آنها باشد این برای مردم درس آموز است. ‏

نکته مهم تر اینکه نیروهای مسلح در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اقتدار بیش از آنکه دشمن ‏فکر کند در ادوات نظامی، نیروی هوایی، نیروی دریایی و زمینی و پدافند با قدرت توسط جوانان این مرز و ‏بوم تجهیزات لازم در حال ساخت است. به دشمن اجازه نخواهیم داد که دشمن در جنگ اقتصادی هم نقشه ‏خود را به پیش ببرد. نیروهای مسلح کشور و ارتشی ها در کشور با آرمان ها و رهبر انقلاب پیمان بسته اند و ‏بر عهد خود استوار هستند. ‏

به عنوان سوال آخر؛ شما اصلی ترین عضو بدن [چشمان] خود را در جنگ از دست داده اید و همین مسلما ‏به شما سختی هایی را تحمیل کرده است. آیا هیچ  وقت پشیمان نشدید که چرا در جنگ وارد شدید و ‏چنین اتفاقی برای تان افتاده است؟ ‏

از دست دادن چشمان واقعا سخت است، اما وقتی قلب انسان به خدا وصل شود به یقین سختی ها را می ‏شود پشت سر گذاشت. خداوند در قرآن وعده داده است که افرادی که در راه خدا جهاد کرده اند در روز ‏محشر یک سر و گردن از دیگران بالاتر هستند من چه کار دیگری می توانم انجام دهم که به چنین جایگاه ‏برسم. یک درس از امام حسین (ع) از دانشگاه ایشان یاد گرفته ام و توفیق شده است که مدال جانبازی ‏دریافت کنم. ‏

در یک جمله بگویم اگر انسان (به طور متوسط) 70 سال عمر کند به چشم به هم زدنی بیست سال آن ‏سپری می شود. از باقی عمر هم نیمی صرف آسایش و خواب، خوراک و حتی رفتن به سرویس بهداشتی می ‏شود. در 25 سال باقیمانده چه کاری می توان انجام داد. پس بهترین کار این است که عمر را صرف کسب ‏رضایت خداوند کرد. با افتخار اعلام می کنم که دو چشم خودم را در راه رضایت خلق هدیه کرده ام و از آنجا ‏که رضای خداوند در راه رضایت خلق اوست پس برای کسب رضایت خدا کوشیده ام، تا امروز هم خداوند ‏شامل حالم بوده است و هرچه خواسته ام را به من داده است. ‏

برچسب ها:

اخبار رسانه

173
0 0