به گزارش خبرگزاری مهر، روز ۱۰ اکتبر یکی از بزرگترین گروه‌های رسانه‌ای مالزی با مالکیت روزنامه Utusan Malaysia  با سابقه ۸۰ ساله و kosmo  با سابقه ۱۵ ساله به فعالیت خود پایان داده و توقف انتشار روزنامه‌های خود را اعلام کردند. همچنین ۶ ماه پیش، یکی از قدیمی‌ترین روزنامه‌های تامیل زبان مالزی، Tamil Nesan، نیز با همین سرنوشت روبه‌رو شد.

روزنامه اتوسان مالزیا، که سخنگوی حزب آمنو به شمار می‌رفت، نخستین بار توسط یوسف اسحاق که بعدا به عنوان اولین رییس جمهور سنگاپور انتخاب شد، در سال ۱۹۳۹ در سنگاپور به زبان جاوی و با عنوان Utusan Melayu منتشر شد. در طول زمان اشغال مالزی و سنگاپور توسط ژاپن این روزنامه انتشار خود را به صورت موقت تعطیل و در سال ۱۹۵۹ فعالیت خود را به مالزی انتقال داده و از اول سپتامبر ۱۹۶۷ در مالزی با نام Utusan Malaysia  انتشار وسیع خود را آغاز کرد.

باتوجه به حمایت‌های مالی حزب پرقدرت آمنو از این روزنامه و متقابلا دفاع بی چون و چرای روزنامه از سیاست‌های حزب حاکم آمنو در سال‌های گذشته، این روزنامه در مطبوعات مالزی رسانه‌ای پیشرو بشمار می‌رفت و در سال ۱۹۹۷ به عنوان اولین روزنامه آنلاین مالزی و با عنوان Utusan Malaysia On-Line فعالیت خود را در دنیای دیجیتال ادامه داد.

تیراژ روزانه اوتوسان مالزی در دهه ۱۹۹۰ به ۳۵۰،۰۰۰ نسخه در روز می‌رسید و به عنوان  یکی از بزرگترین روزنامه‌های مالزی شناخته می‌شد. این تیراژ در سال ۲۰۰۴ حدود ۲۵۰،۰۰۰ کاهش یافته و در نیمه اول سال ۲۰۱۶ به ۱۴۴.۴۳۸ نسخه کاهش یافت. Mingguan Malaysia ، چاپ آخر هفته این روزنامه (یکشنبه‌ها)، دارای تیراژ ۳۱۳،۴۹۵ در نیمه اول سال ۲۰۱۶ بود که آن را به محبوب‌ترین و پر تیراژترین روزنامه به زبان مالایی تبدیل کرد.

 این تیراژ تا آخرین روز انتشار Utusan Malaysia  ادامه داشت ولی پس از شکست حزب آمنو در انتخابات ۲۰۱۸ و مشکلات اقتصادی پیش آمده در ماه‌های اخیر، منجر به تصمیم هیئت مدیره مؤسسه برای توقف انتشار این روزنامه قدیمی در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹ شد.

تحلیل گران رسانه‌ای دلایل افول این روزنامه قدیمی و باسابقه مالزی را دخالت سیاست مداران حزب آمنو و حمایت تمام عیار وعدم رعایت بی طرفی رسانه‌ای این رسانه در حمایت از حزب مالایی آمنو در طول سال‌های گذشته به خصوص در دوره رهبری حزب مالایی تبار آمنو می‌دانند.

یک فعال رسانه‌ای آغاز افول این رسانه را در زمان عبدالله بداوی و دخالت‌های «پسران طبقه چهار» در این رسانه برای برجسته سازی عبدالله و نجیب  و حمله به انور ابراهیم دانسته و سقوط  این رسانه‌های اصلی را پس از پوشش سنگین پرونده اول لواط و درگیری انور ابراهیم، معاون نخست وزیر، در سال ۱۹۹۹ آغاز شد.

در ادامه در انتخابات سال ۲۰۰۸ و ۲۰۱۳ دخالت‌های زیاد و غیرحرفه‌ای باعث شده است که خوانندگان نسبت به موضع این روزنامه ابراز تاسف کنند که مطبوعات، تلویزیون و رادیو متعلق به شرکت‌های مرتبط با آمنو دیگر بی طرف نیستند و فاقد اعتبار اجتماعی‌اند.

این آغازی بر کاهش کیفیت روزنامه نگاری و کاهش و جایگاه مطبوعات گروه Utusan و NSTP بود. 

اتوسان مالزی به عنوان یک رسانه پر مخاطب عملا به عنوان رسانه و سخنگوی حزب قدرتمند آمنو محسوب شده و عملا رسالت رسانه‌ای خود را در راستای منافع  این حزب قرار داده بود.

تحلیلگران رسانه‌ای معتقدند مدیران این گروه رسانه‌ای در طول سال‌های قبل از انتخابات تصور سقوط حزب آمنو را نداشته و به توجیه رفتارهای دولت مردان حزب آمنو برآمده و در راستای منافع آنان حرکت و از مردم فاصله خود را بیشتر کرده و افول خود را تسریع کردند.

هر چند احمد زاهد حمیدی رییس حزب آمنو تعطیلی گروه رسانه‌ای Utusan  را با ظلم دولت  در بستن حساب‌های Umno و عدم کمک مالی حزب به شرکت رسانه‌ای مرتبط می‌داند، اما  با شکست حزب آمنو در سال گذشته و پیروزی احزاب رقیب، حمایت مالی آمنو از گروه رسانه‌ای Utusan Malaysia کاهش یافته و عملا  این گروه رسانه‌ای بزرگترین حامی مالی خود را از دست داد. دبیرکل آمنو طی اظهار نظری بیان داشت که حزب در تعطیلی روزنامه مداخله نخواهد کرد زیرا این تصمیمی بوده که توسط اعضای هیئت مدیره گرفته شده است.

از سوی دیگر با توجه به عدم اقبال مردم به دیدگاه‌های این روزنامه، این  روند باعث بدهی ۳۹۲ میلیون رینگیتی و ورشکستگی و در نهایت اعلام عدم انتشار  قدیمی‌ترین روزنامه مالایی زبان مالزی در تاریخ ۱۰ اکتبر و بیکاری ۸۲۶ کارمند این گروه رسانه‌ای شد.

این خبر را رایزنی فرهنگی ایران در مالزی ارسال کرده است.