به نقل از سایت اخبار رسانه : به گزارش خبرنگار مهر، برای کسانی که ادبیات طنز ایران را دنبال می کنند، نام «سه نقطه» به عنوان یک نشریه مکتوب طنز نام آشنایی است. مجله ای که پیشتر با حمایت حوزه هنری منتشر می شد و با یک وقفه دوساله مجدد از اواخر اسفند سال 96 در قالب یک تحریریه مستقل به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی امید مهدی نژاد روانه پیشخوان مطبوعات و کتابفروشی های بزرگ شد.
طی مدت دوسالی که از باز انتشار «سه نقطه» می گذرد، طراحی جلد آن از روح واحدی پیروی می کند و اغلب جلد آن یک رنگ پس زمینه غالب دارد و عناوین مطالب داخل نشریه یا کلیدواژه های مربوط به پرونده اصلی آن با فونت هایی درشت در فضای جلد پخش شده است.
بوی دلنشین کاغذ کاهی
به لحاظ ظاهری صفحات داخلی این نشریه که با کاغذ گرم پایین آماده می شود و به اصطلاح به کاغذ کاهی نزدیک است باعث شده تورق این نشریه برای مخاطب حال و هوای خاصی داشته باشد. عکس ها و طرح های این نشریه هم سیاه و سفید است و تنها بخش های رنگی آن مربوط به تیترها، میان تیترها، نمادها و برخی کادرهای نشریه است که این رنگ برگرفته از همان رنگ پس زمینه جلد است و به این ترتیب حال و هوای داخل نشریه با جلد آن همخوانی پیدا می کند.
نشریه «سه نقطه» تا مهرماه سال جاری هشت شماره منتشر کرده است که این گزارش نگاهی به دو شماره اخیر آن (شماره 7 و 8) خواهد داشت.
پرونده ای برای روز «تهران»
شماره هفتم این نشریه ویژه تابستان (و اوایل پاییز) منتشر شد، با رنگ جلد سبز و با موضوع پرونده ای درباره شهر تهران؛ امرالله احمدی، نصرالله حدادی، مریم حسن نژاد جلال سمیعی و احسان محمدی و هادی مقدم دوست و نویسندگانی بیش از این لیست برای شماره هفتم این نشریه مطلب نوشتند. تمام 18 مقاله اصلی این مجله به همراه سه مقاله از نویسندگان این شماره درباره تهران است. در مقاله «اول دفتر» شماره هفتم «سه نقطه» اشاره شده است که این نشریه به این دلیل به شهر تهران پرداخته است که انتشار آن مقارن شده است با روز تهران (14 مهر)
ماجرای عشق انیشتین به فرهنگ ایرانی
در بخشی از نشریه شماره هفت «سه نقطه» با عنوان تاریخ به روایت اسناد سلسله مطالب کوتاهی تحت عنوان بازخوانی تصویری- انتقادی تاریخ ایران بلکه جهان به قلم مهدی مذهبی چاپ شده است که عنوان دیگر آن «تهران در آیینه عکس های تاریخ» است. یکی از مقالات آن به ماجرای آشنایی «آلبرت انیشتین» با فرهنگ ایرانی اختصاص دارد که بانی آن مرحوم پروفسور محمود حسابی بوده است. در بخش از این مطلب آمده است:
«ماجرا بر می گردد به زمانی که پروفسور حسابی، هنگام تدریس در دانشگاه پرینستون سفره هفت سینی برای انیشتین و جمعی از بزرگترین دانشمندان دنیا از جمله کارل پوپر، مارتین هایدیگر، برت لنکستر و ایزاک نیوتن چید و با سوالی از سمت انیشتین مواجه شد که "این کاسه آب و نارنج شناور در آن کنار سماق و سمنو و سیب و سبزی که گذاشتید نشانه چیست؟" پروفسور حسابی در پاسخ می گوید: این همنشینی قدمت ده هزار ساله دارد. آب نشانه فضاست و نارنج نشانه کره زمین و این بیانگر تعلیق کره زمین در فضاست. انیشتین رنگش می پرد و عقب عقب می رود و روی صندلی می افتد و می گوید: ما در مملکت خودمان دویست سال پیش دانشمندی داشتیم که وقتی این حرف را زد، کلیسا او را به مرگ محکوم کرد، اما شما از ده هزار سال پیش این مطلب را به زیبایی به فرزندان تان آموزش می دهید. فرهنگ ایران باستان کجا و علم ما کجا؟»
«ایرانیوم» افتخاری که زیر آب رفت
در بخش دوم این مقاله با رویکردی انتقادی نسبت به رفتار برخی مهندسان ایرانی آمده است: «بعد آنجا [انیشتین] پیشنهاد می دهد که اگر ممکن است کاری ماندگار برای ایرانی ها انجام دهد. پروفسور حسابی هم بعد از هماهنگی با ایران پیشنهاد می دهد که انیشتین طراحی و ساخت پارک ملت را انجام دهد. این گونه بود که آلبرت انیشتین با تلفیق فرهنگ ایرانی و نظریه نسبیت (E=mc2) دریاچه پارک ملت را طراحی و خود بر اجرای آن نظارت کرد. این دریاچه یک کره زمین شناور بود که بدون اتصال به هیچ منبع انرژی، تا همین چند سال پیش، شب ها تمام پارک ملت و خیابان های ولی عصر و سازمان صداوسیما را تا چهارراه پارک وی روشن می کرد. راز روشنایی این کره شناور را تنها انیشتین می دانست و ظاهرا در حالی رمز گونه به پروفسور حسابی گفته بود: "بر اساس فاز سوم نظریه نسبیت که من به دلیل علاقه ام به فرهنگ ایرانی نام آن را «ایرانیوم» گذاشته ام، جرم و انرژی با هم هم‌ارز هستن و به هم تبدیل می شوند." متاسفانه چند سال پیش، هنگام عبور تونل صدر- نیایش از زیر دریاچه، بخشی از این کره آسیب دید و نور آن کم شد. مهندسین کنجکاو برای تعمیر، آن را سوراخ کردند و به داخل کره رفتند، اما نه تنها هیچ نیافتند، بلکه در اثر این اقدام آنها کره نورانی برای همیشه خاموش شد و به زیر آب رفت....»
ایرانی هایی که نژاد پرست نیستند!
در شماره هشتم نشریه «سه نقطه» که ویژه مهرماه 98 منتشر شده است موضوع اصلی «کوروش» پادشاه باستانی سرزمین ایران است. طراحان این نشریه بر جلد روی جلد این عبارت را نوشته اند: «زنده یاد کوروش کبیر خوابید تا ما بیدار باشیم و با خود تکرار کنیم: ما نژاد پرست نیستیم فقط این که" وی آر پرژن اند عاریایی اند نات لایک عربز اند و آدرز و السلام. [اشاره به جمله ای با مضمون We are Persians and Aryan people and We don't like Arabs and others ]»
در شماره هشت نشریه «سه نقطه» افرادی همچون رضا امیرخانی، مجیدخسرو انجم، مریم حسن نژاد، صادق و سارا زیبا کلام، محمود فرجامی و نویسندگان صاحب قلم دیگر مقاله نوشته اند.
هویت ایرانی در چالش با جهانی شدن
در بخشی از مقاله ای از این شماره با عنوان «هویت ایرانی در چالش با جهانی شدن» که میلاد عبدالوهاب آن را آماده کرده، این طور آمده است: «ایرانی بودن» مشغله تمام وقتی است که آرامش و آسودگی برای آدم نمی گذارد. نه تنها وظیفه تکثیر کردن میراث شفاهی و مکتوب بزرگانی چون کوروش کبیر، دکتر شریعتی، دکتر حسابی، پروفسور سمیعی و .... برعهده تک تک ماست- هم وطن، نگران درستی نقل قول نباش، "منبع" و "مرجع" کلماتی است که اعراب به ما یاد دادند تا از کتاب های مذهب آنها نقل کنیم- که می ابیست به یکان یکان ایرانیان جهان افتخار کنیم. در این میان اگر فرزندان دکتر شریعتی مخالف این جملات قصار و جوک های بی شمار منتسب به ایشان هستند، اما می توان به مطالب متعددی ارجاع داد که پسر دکتر حسابی از خودش در می آورد، اما معلوم نیست که از کجایش در آورده است. اگرچه برخی معتقدند وی با نام پدر کاسبی می کند، اما از قدیم گفته اند کاسب حبیب خداست.»
«دختران شایسته» همان نخبگان
در ادامه این مقاله طنز آمده است: «مثلا خانمی که مدتی همخوابه کریستین رونالدو بوده (چه این مدتی که با وی بوده و چه این که از وی جدا شده) برای ما افتخار است. یا مانکنی که چون همسری یک سیاستمدار محافظکه کار و جنگ طلب در کانادا به نام مک کی شده (حتی اگر شریک اقدامات ضد ایرانی او شود.) از نظر ما یک نخبه ایرانی به شمار می آید ما به تک تک مانکن ها و دختران شایسته جهان که یک رگ ایرانی دارند، به مثابه "نخبه" و "فرار مغزها" افتخار می کنیم....»
در بخش پایانی این مطلب ضمن کنایه نویسنده به فعالان فضای مجازی که مبنی بر اینکه آنها فعالانه تمام عکس های فضای مجازی را رصد و به پیروز شدن هر ورزشکاری ایرانی (یا اصالتا ایرانی که از ایرانی بودن خود اعلام برائت می کند!) در جهان افتخار و یا برعکس، به تحقیر شدن آن اعتراض کنیم و در نهایت همین فعالان فضای مجازی با همان کلیپ ها خودشان هم یکدیگر را تحقیر را می کنند این طور نتیجه گیری کرده است: «... ولی این مساله دیگری است و نباید خلط شود. یا ممکن است کسی بگوید که پس تاریخ، ادبیات، هنر و فرهنگ ایرانی کجای دغدغه های ماست؟ اما حق، با شماست، این ها همه آدرس های اشتباهی است و گور بابای فرهنگ ... همه اینها به کنار، مهم این است که ما کاری کنیم تا کوروش آسوده بخوابد»
گفتنی است نشریه «سه نقطه» به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی امید مهدی نژاد منتشر می شود و دبیر تحریریه آن فاطمه فهیمی و مدیر هنری آن حبیب ایلون است.
علاقمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره این نشریه اینجا را ببینند.